تاسیسات در ساختمان

معرفی تاسیسات در ساختمان و کنترل آنها:

تاسیسات در ساختمان یکی از مهم ترین بخش های مربوط به ساخت خانه است که نمایندگی بوتان مشهد در اینجا به شما مطالبی را ارائه می دهد.

ساختمان های بلند مرتبه دارای سیستم های پیشرفته و تجهیزات مکانیکی و الکتریکی متنوع و گسترده ای می باشند. از آنجا که در BMS نیاز به کنترل این تجهیزات و تاسیسات می باشد، شناخت دقیق این سیستم ها از ضروریات طراحی یک سیستم کنترل مناسب می باشد.

به همین دلیل در ادامه به اختصار به معرفی این سیستم ها که شامل سیستم گرمایش، سرمایش، تهویه مطبوع، سیستمهای مکانیکی از جمله تجهیزات آبرسانی و پمپ ها، سیستم های روشنایی، سیستم توزیع برق نرمال و اضطراری، کنترل تردد و غیره می باشند می پردازیم.

تهویه مطبوع (Air Conditioning):

تعريف تهویه مطبوع کنترل دما، رطوبت، درجه خلوص و سرعت حرکت هوا در یک ساختمان را تهویه مطبوع می گویند. تهویه مطبوع برای یک یا دو منظور زیر انجام می شود :

تامین آسایش ساکنان ساختمان و ایجاد شرایطی که برای انجام کار تحقیقاتی، تامین شرایط بهداشتی، تولید محصول و یا نگهداری محصول مورد نظر است.

هدف از تهویه، تهیه هوایی است با چهار شرط زیر :

  • به دمای آن مناسب فضای مورد نظر باشد.
    رطوبت آن مناسب فضای مورد نظر باشد.
  • با توجه به کاربرد آن از نظر تازه بودن و خلوص در شرایط مناسب باشد.
  • جهت حرکت و سرعت آن مطابق شرایط کار باشد.

تجهیزات مورد استفاده در سیستم تهویه مطبوع

دیگ های آب گرم Hot Water Boilers:

دیگ های آب گرم وسایلی می باشند که انرژی گرمایی حاصل از احتراق سوخت را به آب منتقل می کنند.

سختی گیر Water Softener :

در موتورخانه سیستم های حرارت مرکزی برای تولید آب نرم (بدون املاح رسوب کننده) از دستگاه سختی گیر استفاده می شود.

این دستگاه شامل مخزن آب نمک از جنس پلی اتیلن، شیر هیدرولیک چند راهه کنترل شستشو و مخزن اصلی سختی گیر است.

مخزن اصلی معمولا از جنس ورق فولادی با رنگ داخلی اپوکسی و حاوی رزین و شن می باشد. املاحی که آب را سخت می کنند عبارتند از:

بیکربنات کلسیم و منیزیم، کلرید کلسیم و منیزیم و سولفات کلسیم و منیزیم هستند.

با عبور آب حاوی چنین املاحی از روی رزین که یک نمک با بنیان پیچیده از فلز سدیم است، یونهای سدیم جایگزین یونهای کلسیم و منیزیم در املاح سخت کننده آب شده و آنها را به املاحی تبدیل می کنند که رسوب کننده نرم باشند.

به عبارت دیگر آب سخت به آب نرم تبدیل می شود. با جریان آب از روی رزین به تدریج قدرت تبادل يون رزین داخل سختی گیر کاهش می یابد و لازم است احیا شود. برای احیا رزین از روی آن آب نمک عبور داده می شود.

دستگاههای مولد برودت در تهویه مطبوع:

برای تهویه مطبوع تابستانی نیاز به تولید برودت می باشد. در صنعت تهویه مطبوع مهمترین روشهای تولید برودت عبارتند از :

  • روش تراکمی مکانیکی بخار
  • روش تراکمی حرارتی بخار
  • روش جذبی

سیستم های تبرید تراکم مکانیکی بخار و روش جذبی بیش از تراکمی حرارتی بخار کاربرد دارند. معمولا برای ظرفیت های پایین از سیستم تراکمی مکانیکی بخار و برای ظرفیت های بالا از روش جذبی استفاده می شود.

سیستم های تراکم مکانیکی بخار:

که به چیلرهای تراکمی معروف می باشند اغلب نیاز به انرژی الکتریکی بالایی دارند و البته، نوعی از آنها که نیروی محرکه خود را از موتورهای گازسوز به دست می آورند، نیز وجود دارد.

انرژی اصلی مصرفی چیلرهای جذبی از نوع حرارتی است که می تواند بوسیله بخار، آب داغ و یا شعله مستقیم تامین شود. مصرف برق این چیلرها در مقایسه با چیلرهای تراکمی بسیار پایین است. تئوری تمام چرخه های تبرید بر اساس چرخه معکوس کارنو می باشد. چرخه سیستمهای تبرید شامل فرایندهای زیر است:

  1. انبساط با آنتروپی ثابت به دمای پایین T1
  2. دریافت حرارت در دمای ثابت T1
  3. تراکم با آنتروپی ثابت به دمای بالای T2

اتلاف حرارت در دمای ثابت 12 حرارتی که در فرایند دوم به ماده مبرد اضافه می شود همان گرمایی است که از محیط یا ماده ای که باید سرد شود گرفته می شود.

چیلرهای تراکمیVapor – Compression Chillers:

چرخه تبرید چیلرهای تراکمی شبیه چرخه یخچال است، با این تفاوت که در اینجا در اواپراتور آب یا هوا خشک می شود. این چرخه ها شامل کمپرسور، کندانسور، شیر انبساط، اواپراتور، و لوازم کنترل می باشد.

کمپرسور از نوع پیستونی و یا گریز از مرکز می باشد. از کمپرسورهای پیستونی در ظرفیت های پایین و یا متوسط و از کمپرسورهای گریز از مرکز برای ظرفیت های بالاتر استفاده می شود.

ساده ترین روش عملی برای انتقال حرارت در دمای ثابت استفاده از حرارت نهان تبخیر و تقطير بخار مواد است. با توجه به اینکه حرارت نهان بخارهای قابل تقطیر در مقایسه با حرارت محسوس گازهای غیرقابل تقطیر بسیار بالا است، در چیلرهای تراکمی برای تولید برودت از این بخارها استفاده شده است.

در چرخه این چیلرها گرمای تبخیر در اواپراتور به مبرد اضافه شده و در کندانسور حرارت تقطير از آن گرفته می شود. اوپراتور سیستم تبرید تراکمی یک مبادله کن پوسته و لوله است که گرما را از آب برگشتی از ساختمان، به مبرد در حالت بخار منتقل می کند.

کویل اوپراتور همچنین می تواند مستقیما در داخل دستگاه هواساز قرار گیرد (انبساط مستقیم) و موجب کاهش دمای هوای عبور کننده از آن شود.

کندانسور بخشی دیگر از چرخه سیستم تبرید است که گاز متراکم شده خروجی از کمپرسور را سرد و مایع می کند. در واقع کندانسور گرمای جذب شده در اوپراتور و گرمای ناشی از انجام کار مکانیکی در کمپرسور که به مبرد داده می شود را دفع می کند.

کندانسورها می توانند از نوع آبی، هوایی یا تبخیری باشند. کندانسورهای آبی که بصورت مبادله کن های پوسته و لوله می باشند، در شرایطی استفاده می شوند که امکان کاربرد برج خنک کن نیز وجود داشته باشد.

چیلرهای جذبی Absorption Chillers :

مصرف بالای انرژی الکتریکی توسط چیلرهای تراکمی و همچنین اثرات مخرب فريون ها بر لایه اوزون موجب شده است که هر روز توجه به مبردهای طبیعی بیشتر شود.

سیستم های جذبی در مقایسه با چیلرهای تراکمی علاوه بر مصرف پایین برق در فصل تابستان از مزایای مهم دیگری نیز برخوردار می باشند.

از آن جمله می توان به عدم استفاده از مبردهای CFC، استفاده محدود از قطعات گردشی و متحرک، عدم وجود صدا و ارتعاش، عمر مفید طولانی، نیاز محدود به سرویسها و تعمیرات اساسی و استفاده از انرژی حرارتی به عنوان انرژی اصلی اشاره کرد.

چیلرهای جذبی:

موادی را به عنوان مبرد خود به کار می برند که اثر مخرب بر لایه اوزون ندارند. البته سیستمهای جذبی دارای معایبی مانند ضریب عملکرد سرمایی پایین و کارکرد سیستم در فشارهای پایین می باشند در تهویه مطبوع چیلرهای جذبی که در آنها از لیتیوم بروماید به عنوان جاذب و از آب به عنوان مبرد استفاده می شود، کاربرد وسیعی پیدا کرده اند.

سیستم سرمایش سامانه ای است که نیاز برودتی ساختمان را در طول فصول گرم سال برآورده می کند به طوری که دما و میزان رطوبت هوای داخل فضاها با توجه به کاربرد آنها در حد معین و دلخواه کنترل گردد.

سیستم های سرمایش متنوعی مانند کولر آبی کولر گازی، ایرواشر، سیستم فن کویل، سیستم هواساز و غیره طراحی شده که با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه، کاربرد فضای داخل و مسایل اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرند. اساس انتخاب دستگاه های سیستم سرمایش، بار برودتی ساختمان است که در ساعت طرح محاسبه می شود. عوامل موثر در تعیین ساعت طرح عبارتند از :

  • بار تابش خورشیدی و هدایت از شیشه ها
  • بار تابش خورشیدی و هدایت از دیوارها و بام ساختمان
  • بار افراد حاضر در ساختمان با توجه به نوع فعالیت آنها
  • بار سیستم روشنایی و سایر تجهیزات الکتریکی، بخاری و گازی

ایرواشر Air Washer:

ایرواشر یکی دیگر از سیستمهای تبخیری است که نحوه کار آن شبیه کولر آبی است با این اختلاف که فرایند تبخیر آب (که در کولر آبی روی پوشالها انجام می شود) بوسیله افشانک های زیادی که آب را با فشار کافی بصورت پودر در آورده و به داخل جریان هوا پاشش می دهند، انجام می شود. از ایرواشر در سالن ها و فضاهای بزرگ که نیاز به سرمایش و رطوبت بالا باشند استفاده می شود.

برج خنک کن Cooling Tower:

در چیلرهای تراکمی بخار مبرد پس از خروج از کمپرسور و در چیلرهای جذبی بخار آب حاصل از ژنراتور وارد یک مبدل حرارتی به نام کندانسور یا چگالنده شده و در آن سرد می شود.

فرایند سرمایش بخار در کندانسور به وسیله هوا یا آب انجام می گیرد. در حالت اول هوا توسط بادزن هایی از روی کویل کندانسور عبور داده شده و در نتیجه جابجایی اجباری، عمل سرمایش انجام می پذیرد.

به این نوع چگالنده، کندانسور هوایی گویند. در صورت استفاده از کندانسور هوایی لازم است کندانسور هوایی در هوای آزاد مانند بام ساختمان نصب شود.

در سیستم سرد کردن بخار کندانسور با استفاده از آب، آب گرم شده در کندانسور بوسیله پمپ به برج خنک کن که در هوای آزاد (معمولا روی بام ساختمان نصب می شود)، هدایت می شود. لوله کشی بین کندانسور به برج خنک کن تشکیل یک مدار بسته و مستقل را می دهد.

از طریق این شبکه لوله کشی (و به وسیله پمپ آب گرم شده در کندانسور به برج خنک کن رفته سرد می شود و به کندانسور برگشت می کند و این عمل تکرار می شود.

لوله های شبکه لوله کشی بین برج خنک کن و چیلر معمولا از قطورترین لوله های سیستم تهویه مطبوع است. الکتروموتور پمپ این مدار بزرگ سه فاز و زمینی است و پمپ در مسیر لوله برگشت برج خنک کن قرار می گیرد تا پیوسته کندانسور را پر از آب تحت فشار نگهدارد.

در برج خنک کن آب از بالا به پایین توزیع شده و به وسیله جریان هوا از داخل آن، تحت فرایند اشباع بی دررو خنک می شود. برجهای خنک کن از نوع فلزی، پلاستیکی و چوبی وجود دارند. از مزایای نوع چوبی و پلاستیکی در مقایسه با نوع فلزی سبکی وزن و عدم خوردگی برج خنک کن است.

دستگاه هواساز (Air Handling Unit):

AHU دستگاه تهویه مرکزی (هواساز) از بخشهای اصلی فیلتر، فن، کویل های گرمایی و سرمایی، رطوبت زن و تجهیزات کنترلی تشکیل می شود.

کویل های گرمایی معمولا با آب داغ، بخار و برق عمل می کنند. کویل های سرمایی با آب مبرد و یا مستقیما با یک ماده مبرد کار می کنند. در حالت دوم کویل دستگاه هواساز اواپراتور یک سیستم تبرید می باشد.

با تنظیم های مختلف بخش های گرمایی، سرمایی، رطوبت زن و غیره در مجموعه دستگاه هواساز می توان سیستم های مختلف تهویه مطبوع را برای پروژه های با شرایط متفاوت طراحی نمود.

دستگاه هواساز معمولا با دو کانال، رفت و برگشت هوا به داخل ساختمان و به وسیله یک کانال به هوای تازه خارج ارتباط دارد.

دستگاه هواساز با تنظیم دما و رطوبت و همچنین تامین هوای تازه و فیلتر کردن آن عمل تهویه مطبوع تابستانی و زمستانی را انجام می دهد.

هوای برگشتی از اتاق ها با هوای تازه در محفظه اختلاط دستگاه مخلوط شده و سپس از کویل های سرمایی یا گرمایی و رطوبت زن (معمولا در زمستان عبور می کند.

سرعت عبور هوا از کویل حدود ۵۰۰ فوت بر دقیقه است. فرایند رطوبت زنی بوسیله پاشش آب از افشانک ها یا شبکه بخار و فرایند رطوبت گیری توسط کویل سرمایی انجام می شود.

کنترل دما به دو صورت می تواند انجام شود روش اول با استفاده از شیر سه راهه برقی یا موتوری که روی لوله رفت و برگشت کویل نصب شده و به وسیله ترموستاتی که در کانال برگشت هوا به هواساز نصب می شود، عمل قطع و وصل و یا کم و زیاد کردن جریان آب انجام می گیرد. در روش دوم به وسیله ترموستات نصب شده در اتاق یا راهرو یا مکان مناسب دیگر (مانند حالت فن کویل)  به فن دستگاه هواساز فرمان خاموش و روشن داده می شود.

سیستم کنترل لازم است به گونه ای طراحی شود که ابتدا مجموعه ترموستات کانالی و شیر سه راهی عمل نماید و سپس در مرحله بعد در صورت لزوم ترموستات اتاقی به بادزن دستگاه دستور می دهد.

دستگاه های هواساز که از ورق گالوانیزه ساخته می شوند، با توجه به شرایط مکانی و موقعیت نصب ممکن است قائم و یا افقی ساخته شوند. دستگاه هواساز بصورت یک منطقه ای و یا چند منطقه ای طراحی و ساخته می شوند.

در نوع یک منطقه ای تمام بخش های ساختمان که تحت پوشش آن است با شرایط يكنواخت دما و رطوبت هوا دهی می شود و در نوع چند منطقه ای به کمک دمپرهای مخصوص امکان هوا دهی با دما و رطوبت های مختلف به مناطق متفاوت وجود دارد.

فرآیندهای داخل دستگاه هواساز فرآیندهای داخل دستگاه هواساز عبارتند از :

به گرم کردن هوا: این فرآیند بوسیله کویل گرمایی آب داغ یا بخار انجام می شود. با توجه به اینکه در این فرآیند مقدار رطوبت موجود در هوا تغییر نمی کند، در روی منحنی رطوبتی فرآیند با یک خط افقی نشان داده می شود که در طول آن رطوبت نسبی کاهش و حرارت محسوس افزایش پیدا می کند.

و سرد کردن هوا:

توسط کویل سرمایی که از داخل آن آب مبرد (تهیه شده در چیلر) یا آب نمک و یا ماده مبرد عبور می کند.

رطوبت زدن:

این فرآیند بوسیله پاشش آب یا بخار به داخل جریان هوا انجام می شود. در فرآیند پاشش آب حرارت محسوس کاهش و رطوبت نسبی افزایش پیدا می کند.

خشک کردن:

این فرآیند عکس فرآیند رطوبت زنی است و می تواند بوسیله کویل سرمایی که دمای سطح آن پایین تر از دمای نقطه شبنم هوای عبوری می باشد، صورت گیرد یا اینکه هوا از روی املاح جاذب رطوبت مانند سیلیکات ها عبور داده شود. در تهویه مطبوع معمولا رطوبت گیری هوا بوسیله کویل سرمایی انجام می شود. در این فرآیند رطوبت نسبی هوا کاهش پیدا می کند.

بهترین نمایندگی بوتان در مشهد

نمایندگی رسمی بوتان در مشهد

نمایندگی رسمی بوتان در سناباد

نمایندگی مجاز بوتان در مشهد

خدمات بوتان در مشهد

سرویس کار بوتان در قاسم آباد

نمایندگی خوب در مشهد

لیست قیمت پکیج بوتان در میثاق

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *